- уф
- [اوف]1. ҳиссачаи таассуф2. нидо оҳ!, вой! (дар мавриди норозӣ будан ва монда шудан гуфта мешавад): уф гуфтан; уф-пуф кардан оҳу воҳ гуфтан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.